مجموعه گزارش‌های «کرونا، نیروی‌کار و حمایت اجتماعی» تحت نظر معاونت رفاهِ وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی و با هم‌کاری جمعی از پژوهش‌گران علوم اجتماعی تهیه شده و به صورت هفتگی منتشر می‌شود. معاونت رفاه، از اواخر بهمن ماه، با هدف به‌روزسانی اطلاعات موجود از تجارب جهانی در زمینۀ حمایت‌های اجتماعی در واکنش به بحران کرونا، به ترجمه و تلخیص گزارش‌های منتشر شدۀ دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی روی آورد. به مرور، جهت استفادۀ گسترده‌تر سیاست‌گذاران، مدیران و دانشگاهیان از این مطالب، معاونت تصمیم به انتشار آن‌ها در قالب یک مجموعه گزارش گرفت. این گزارش‌ها از منابع مطرح و معتبر خبری-تحلیلی انگلیسی زبان و گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی، و به طور خاص سازمان بین‌المللی کار (ILO) برگرفته شده‌اند. انتخاب مطالب برای انعکاس تجربیات جهانی بر اساس تناسب آن‌ها با وضعیت ایران و با هدف استفادۀ سیاست‌گذاران از این تجارب صورت گرفته ‌است. با وجود تمرکز اولیۀ گزارش‌ها بر ثبت تجارب جهانی، گزارش‌های «کرونا، نیروی‌کار و حمایت اجتماعی» به مرور تلاش خود را متوجه تهیۀ مطالبی در مورد توصیف تطبیقی وضعیت کشورمان و ارائۀ پیشنهادهایی برای حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر تحت تاثیر بحران کرونا کرده است.

این مجموعه گزارش‌ها، در نگاهی کلی، به فرصتی می‌پردازند که همه‌گیری جهانی کووید-۱۹ برای تغییر سیاست‌ها در قبال کم‌کردن نابرابری و حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیر و فقیر در اختیار دولت‌ها قرار داده است. گرچه نیاز به افزایش حمایت اجتماعی در سطح جهان بعد از بحران مالی سال 2008 بیش از پیش روشن شد، اما بحران کووید ۱۹ آشکار کرد که علی‌رغم پذیرش بین‌المللی توصیه‌نامۀ سازمان بین‌المللی کار و دستورکار توسعة پایدار، در نهایت، پیشرفت قابل‌توجهی در این زمینه در جهان صورت نگرفته است. تمرکز اصلی گزارش‌های این خبرنامه بر چند حوزۀ مختلف قرار دارد که عبارتند از:

· چگونگی گسترش پوشش و میزان خدمات تأمین اجتماعی در پی و پس از بحران کرونا، در جهت حمایت از نیروی کار رسمی و غیررسمی، در کنار بنگاه‌های کوچک و متوسط؛

· چگونگی گسترش پوشش و میزان خدمات مساعدت اجتماعی در پی و پس از بحران کرونا،‌ در جهت تشخیص و حمایت از گروه‌های آسیب‌پذیرتر، مانند کودکان، زنان، معلولان، حاشیه‌نشینان، خانوارهای کم درآمد و سالمندان؛

·  رصد صنایع و کسب‌وکارهایی که بیش از سایرین در معرض آسیب هستند و هدفمند کردن هر چه بهتر خدمات تأمین و مساعدت اجتماعی.

نویسندگان این مجموعه معتقدند که دولت جمهوری اسلامی ایران بایستی با استفاده از ضرب‌آهنگ ایجاد شده در اثر همه‌گیری جهانی کووید-۱۹، به سمت نظام‌ حمایت اجتماعیِ جامع، دائمی و برخوردار از منابع مالی جمعی گام بردارد. جامعۀ ما تنها بدین‌صورت از پس بحران کنونی و بحران‌های احتمالی آتی برخواهد آمد.

گزارش شانزدهم: مشاغل عمومی، آخرین راه نجات از بیکاری گسترده