عوامل تولید منابعی هستند که بلوک های ساختمانی اقتصاد به شمار می آیند. مردم از عوامل تولید استفاده می کنند تا کالاها و خدمات تولید کنند. اقتصاددانان عوامل تولید را به چهار دسته تقسیم می کنند: زمین، نیروی کار، سرمایه و کارآفرینی.

اولین عامل تولید زمین است. زمین شامل هر گونه منابع طبیعی است که برای تولید کالاها و خدمات مورد استفاده قرار می گیرد.برخی از زمین ها یا منابع طبیعی شامل آب، نفت، مس، گاز طبیعی، زغال سنگ و جنگل ها هستند. منابع زمین به عنوان ماده خام در فرایند تولید مورد استفاده قرار می گیرند.این منابع می توانند تجدید پذیر باشند مانند جنگل ها، یا تجدید ناپذیر باشند مانند نفت یا گاز طبیعی. برخی مالکان در ازای در اختیار قرار دادن این عامل تولید اجاره دریافت می کنند.

عامل تولید دوم کار است.کار تلاشی است که مردم برای تولید کالاها و خدمات انجام می دهند .این عامل تولید از کار انجام شده به وسیله گارسونی که در یک رستوران محلی کار می کند و غذایتان را می آورد تا مهندسی که اتوبوس طراحی می کند و آفرینندگی یک هنرمند در یک تابلوی نقاشی و همچنین کار خلبان در به پرواز درآوردن یک هواپیما را دربر می گیرد.

اگر تا به حال به شما به ازای داشتن شغلی پولی پرداخت شده، یعنی به منابع کار برای تولید کالاها یا خدمات کمک کرده اید. درآمد به دست آمده به وسیله منابع کار دستمزد نامیده می شود و کار، بزرگ ترین منبع درآمد برای اکثر مردم است .

سومین عامل تولید سرمایه است.سرمایه به صورت ماشین آلات، ابزار و ساختمان ها برای تولید کالاها و خدمات مورد استفاده قرار می گیرد. چکش، لیفتراک، تسمه نقاله، رایانه و کامیون های حمل بار برخی از نمونه های سرمایه محسوب می شوند. سرمایه براساس کارگری که آن را به کار می گیرد و نوع کاری که با آن انجام می دهد تقسیم بندی می شود. به عنوان مثال، یک پزشک ممکن است از یک گوشی طبی و اتاق معاینه استفاده کند تا خدمات پزشکی ارایه دهد. یک معلم ممکن است از کتاب های درسی، میز و تخته وایت بورد برای تولید خدمات آموزشی استفاده کند. درآمد به دست آمده به وسیله صاحبان سرمایه سود نامیده می شود.

عامل چهارم تولید کارآفرینی است. کارآفرین کسی است که از ترکیب عوامل دیگر تولید یعنی زمین، نیروی کار و سرمایه برای دستیابی به سود بهره می برد. موفق ترین کارآفرین ها نوآورانی هستند که راه های جدیدی را برای تولید کالاها و خدمات پیدا می کنند و یا کسانی هستند که محصولات و خدمات جدیدی را برای ارایه به بازار تولید کرده اند. اگر کارآفرینان زمین، نیروی کار و سرمایه را با روش های جدید به هم نیامیزند بسیاری از نوآوری هایی که در اطرافمان می بینیم وجود نخواهند داشت. بیل گیتس کارآفرین محسوب می شود.

کارآفرینان موتور حیاتی رشد اقتصادی هستند که به ایجاد برخی از بزرگ ترین شرکت ها در جهان و همچنین برخی از کسب و کارهای کوچک در محله ما کمک کرده اند.

کارآفرینان در اقتصادهایی رشد می کنند که در آنها آزادی کافی برای شروع کسب و کار و خرید منابع به وجود داشته باشد. کارآفرینان در ازای فعالیتشان منفعت می برند.  

با توجه به آن چه گفته شد به عنوان مثال ذغال سنگ و نفت جزو زمینند. کامیون و کارخانه سرمایه محسوب می شوند.

اقتصاددانان پول را عامل تولید محسوب نمی کنند. چرا که پول به خودی خود یک سرمایه و منبع مولد نیست. هیچ کجا با نجاری روبرو نمی شوید که که چوب را با اسکناس سمباده بزند! اما پول می تواند برای خرید سرمایه یا کالای سرمایه ای (چیزهایی مانند ماشین آلات و ابزار) مورد استفاده قرار گیرد که این کالاهای سرمایه ای برای تولید کالاها و خدمات مورد استفاده قرار می گیرند. به این ترتیب پول تجارت را تسهیل می کند، اما به خودی خود یک منبع تولید نیست.

فراموش نکنیم که کالاها و خدمات کمیاب هستند زیرا عوامل تولیدی که برای تولید آنها مورد استفاده قرار می گیرند کمیابند. کمیابی به صورت مقدار محدودی از منابع که با خواسته های نامحدود مواجه می شود توصیف می گردد. شلوار تولید شده از پارچه کتانی را در نظر بگیرید. پارچه کتانی از پنبه تهیه می شود که پنبه نیز بر روی زمین رشد می کند. زمین و آبی که برای رشد پنبه مورد استفاده قرار می گیرند محدودند و می توانند برای تولید انواع مختلفی از محصولات مورد استفاده قرار گیرند.

وقتی کارگرانی در کارخانه تولید شلوار کتانی کار می کنند منابع کاری را که می توانست برای تولید کالاها یا خدمات دیگر به کار رود محدودتر می شود. ماشین آلات و کارخانه ای که برای تولید شلوار کتانی به کار گرفته می شود هم منابع سرمایه ای را که می توانسته برای تولید کالاهای دیگر مورد استفاده قرار گیرد را محدود می کند. به این ترتیب کمیابی منابع بدان معنی است که تولید برخی از کالاها و خدمات به نفع تولید شلوار کتانی کنار گذاشته شده.

همیشه به یاد داشته باشید که چهار عامل تولید یعنی زمین، نیروی کار، سرمایه و کارآفرینی منابع کمیابی هستند که بلوک های ساختمان اقتصاد را تشکیل می دهند.

منبع:

http://www.stlouisfed.org/education_resources/college