لطفا منتظر بمانید ...

تاثیرات حقوق دولتی و مالیات بر عیار حد

معرفی بزرگ‌ترین ریسک‌های صنعت معدن‌کاری
1393/06/24 

معدنا:  موسسه EY در جدیدترین تحقیقاتش با عنوان “ریسک‌های کسب و کار پیش‌روی معدنکاری و فلزات در سال ۲۰۱۵-۲۰۱۴ به رده‌بندی بزرگ‌ترین ریسک‌های دنیای معدنکاری پرداخت.

به گزارش پایگاه خبری معدن ایران (معدنا) به نقل از ماین نیوز، بهره‌وری، تصمیمات سرمایه و کسب مجوز اجتماعی سه رتبه اول فهرست بزرگ‌ترین ریسک‌های دنیای معدنکاری را به خود اختصاص دادند.

 

مدیران معدنی اکنون درمی‌یابند که کسب مجدد بهره‌وری از دست رفته و پیشرفت جدید دراین‌باره برای سودآوری بلندمدت و دست‌یابی به سود کافی از سرمایه مورد استفاده اهمیت اساسی دارد. این رویکرد اهمیت اساسی داشته و هنوز از سوی همه حاضران این صنعت مورد استفاده قرار نگرفته است.

این تغییر گام بزرگی محسوب می‌شود به همین دلیل در صدر فهرست قرار گرفته است.

 

اگرچه رتبه ریسک‌های بزرگ تغییر کرده اما تغییر قابل توجهی در اولویت‌ها به وجود نیامده است. خود این ریسک‌ها طی سال گذشته با کاهش قیمت‌های کالاها که مشکلات زیادی را برای معدنکاران به وجود آورده است دچار تغییر و تحول شده‌اند.

 

دسترسی به آب و انرژی که با رشد تقاضا، افزایش هزینه و کمبود آن به طور فزاینده به یک مشکل تبدیل شده، در فهرست جدید بزرگ‌ترین ریسک‌های دنیای معدنکاری وارد شده است.

 

اختصاص سرمایه و دسترسی از ریسک‌هایی بوده که از صدر فهرست سال گذشته تنزل کرده است و پیشرفت حاصل شده در پرداختن به این چالش را نشان می‌دهد.

 

پیشرفت مستمر در زمینه مدیریت سرمایه و بهینه‌سازی از سوی معدنکاران بزرگ پس از مجموعه تنزل ارزش دارایی که در سال ۲۰۱۳ داشتند، صورت گرفته است.

انتظار می‌رود این انضباط مالی ادامه پیدا کند اما پرسشی که شرکت‌ها اکنون با آن روبرو هستند این است که فاز بعدی سرمایه‌گذاری چه شکلی خواهد گرفت و سهامداران چه چیزی را درخواست خواهند کرد.

 

با این‌همه در سوی دیگر صنعت برای بسیاری از معدنکاران کوچک و شرکت‌های اکتشافی در ۱۲ ماه گذشته تغییر چندانی حاصل نشده و این شرکت‌هابرای بسیاری از معدنکاران کوچک و شرکت‌های اکتشافی در ۱۲ ماه گذشته تغییر چندانی حاصل نشده و این شرکت‌ها دچار کمبود شدید سرمایه بوده و در تلاش برای دوام آوردن هستند.

ریسک مجوز اجتماعی به رده سوم صعود کرده است زیرا یک جامعه از قدرت بالایی برای متوقف یا کند کردن پروژه‌ها برخوردار بوده و می‌تواند فارغ از این‌که یک شرکت چه سوابقی در تعهدات اجتماعی داشته است، پروژه‌اش را برای همیشه تعطیل کند.

 

موارد و شمار پروژه‌هایی که به دلیل مخالفت جوامع محلی یا فعالان محیط زیست به تاخیر افتاده یا متوقف شده‌اند، هم‌چنان روبه افزایش است. شرکت‌ها در راستای طرح استراتژیک برای کسب و کار پایدار، باید فعالیت‌های لازم را برای کسب و حفظ مجوز اجتماعی انجام دهند.

 

ناسیونالیسم منابع جزء پنج ریسک اصلی قرار گرفته است. همواره احتمال به پاخاستن موج ناسیونالیسم منابع از سوی کشورهایی وجود دارد که به دنبال داشتن سهم بیشتر از درآمدهای این صنعت هستند.

 

از سوی دیگر برخی از کشورها سیاستهای مالیات معدنکاری را تغییر داده‌اند تا برای سرمایه‌گذاری در محیط سرمایه گذاری کمتر جذاب‌تر شوند و همزمان کشورهای دیگر اقدام به معرفی بهره اجباری و افزایش مالکیت دولتی کرده اند. به گزارش ماین نیوز، استدلال‌های احساسی که ناسیونالیسم منابع را ترویج می‌کنند، با روشن شدن دقیق

ناسیونالیسم منابع جزء پنج ریسک اصلی قرار گرفته است. همواره احتمال به پاخاستن موج ناسیونالیسم منابع از سوی کشورهایی وجود دارد که به دنبال داشتن سهم بیشتر از درآمدهای این صنعت هستند.

 

پروژه‌های بزرگ ریسکی است که در میان پنج ریسک اول قرار گرفته است زیرا در دوران رونق معدنکاری پروژه‌های عظیمی آغاز شد که هم‌چنان به طور کامل به بهره‌برداری نرسیده‌اند. شرکت‌های معدنی و فلزات با توجه به دوره شکوفایی بعدی موج بعدی پروژه‌ها را برنامه‌ریزی می‌کنند.

 

شرکت‌های معدنی دیگر نمی‌خواهند همان اشتباهاتی را که در دوران رونق معدنی مرتکب شدند انجام دهند از این به دنبال مدیریت پروژه قوی‌تری هستند تا شکست‌های گذشته تکرار نشود. به‌علاوه با توجه به کاهش قیمت‌های کالا بسیاری از شرکت‌ها به دنبال استخراج کمتر مواد از طریق بهره وری فزاینده هستند.

 

دسترسی به آب و انرژی جدیدترین ریسک افزوده شده به فهرست ریسک‌های امسال برای معدنکاران بود. افزایش هزینه‌های انرژی و تقاضای آب رقابتی در بسیاری از مناطق بویژه شیلی، آفریقای جنوبی و مغولستان تاثیر بزرگتری بر هزینه‌ها و توانایی شرکت‌ها برای فعالیت گذاشته است.

 

با افزایش ۳۶ درصدی تقاضای جهانی برای انرژی تا سال ۲۰۲۵ و با کاهش عیار سنگ‌های معدنی، این ریسک سال به سال بدتر می‌شود و صنعت معدنکاری با قیمت‌های انرژی و نوسان بالاتر روبرو می‌شود. به همین ترتیب کمبود آب نیز مسئله‌ای به شمار می‌رود که نیازمند یک پاسخ استراتژیک و کاربردی است