در قرن 18 میلادی آدام اسمیت، اقتصاددان معروف، گفت که کشورها باید کشف کنند در تولید چه چیزی کارآمدترند (کارآمدی در واقع به معنی ارزان تر، بهتر و سریع تر است) و سپس در آن چه تولید می کنند متخصص شوند تا بهترین کار را انجام می دهند. در تجارت با کشورهای دیگر هم باید آن چه را در آن بهترین اند انجام دهند.

به عنوان مثال می خواهید وارد بازار کار شوید و در حال ارزیابی گزینه های شغلی هستید. هم زمان، همسایه تان هم در حال ارزیابی گزینه های شغلی خودش است. در حال حاضر مزیت مطلق شما بر همسایه تان در پخت کیک است. شما هم کیک شکلاتی، هم کیک وانیلی و هم کیک آناناس را بهتر از او درست می کنید ضمن این که سرعت تان در پخت کیک خیلی بیشتر از همسایه تان است. به این ترتیب قطعاً در پخت کیک بهتر از همسایه تان هستید. درواقع بین شما و همسایه تان شما بهترین هستید.

در علم اقتصاد می گویند شما یک مزیت مطلق بر همسایه تان دارید چراکه می توانید کیک را کارآمدتر در همان مدت زمان تولید کنید.

درواقع مزیت مطلق ساده ترین معیار عملکرد اقتصادی است. اگر یک فرد، شرکت و یا کشور بتواند با منابع تولید و تلاش مساوی بیش تر تولید کند، نسبت به بقیه تولید کنندگان مزیت مطلق دارد.

البته بهترین بودن در چیزی به این معنا نیست که انجام دادن آن بهترین راه برای استفاده از منابع اقتصادی کمیاب است. براساس مزیت نسبی می توانید از خودتان بپرسید در چه زمینه ای تخصص دارید و چگونه می توانید منافع تان از تجارت بین الملل را به حداکثر برسانید. بر اساس مزیت نسبی می توانید بهترین تصمیم را بگیرید.

هم مزیت مطلق و هم مزیت نسبی می توانند در طول زمان به میزان قابل توجهی تغییر کنند.

منابع:

http://www.economist.com/economics-a-to-z#node-21529936